Nieuws > Biografie Daniel Tomaschek

Naam: Daniel Tomaschek
Geboortedatum: 23-03-1975
Beroep: Opleider, snowboardgids, trainer, ski en snowboardleraar.

Opleidingen:

2012: Staatlich geprüfter Snowboard Führer
2011: Ski Anwärter
2007: Staatlich geprüfter Snowboard Lehrer
2003: Snowboard Landes
1997: Snowboard Anwärter



Snowboards: Rossignol Angus 162, Experience 168 and the Jibsaw 157
Splitboard: Rossignol XV 167 split
Binding: Rossignol
Schoenen: Burton - Driver
Kleding: Mountain Hardwear
Favoriete style: Freeride & backcountry (off-piste)
Favoriete omgeving: Ischgl, Königsleiten - Oostenrijk. Er zijn teveel mooie plekken.
Hobbies: Golfsurfen, paragliden, dance music produceren

Wie ben ik?

Mijn naam is Daniel Tomaschek. In 1975 kwam ik ter wereld in Leiden; precies drie jaar later stond ik voor het eerst op de ski’s (ja foto komt , ik zoek nog...).
In 1987 ben ik overgestapt op het snowboarden. Dit omdat ik als skateboardertje nieuwsgierig was naar dit vette fenomeen. Omdat er in die tijd nog geen lesaanbod was, heb ik het mijzelf aangeleerd volgens het ‘trial-and-error’ systeem ;)
Mijn eerste eigen board uit 1986 was een Burton Elite 150, maar sinds jaren snowboard ik alleen nog maar op Rossignol snowboards. Dit omdat ik het hele fijne boards vind.

Snowboardleraar worden...Yeah

Snowboarden, bergen, wintersport; het bepaalt het grootste deel van mijn leven. Op jonge leeftijd ontdekte ik dat ik het snowboarden anderen bij wilde brengen. Daarom besloot ik in 1997 de (Anwärter) lerarenopleiding te volgen in Serfaus (bij het Tiroler Skilehrerverband).

Na een slechte ervaring met een skischool in Nauders (Oostenrijk), besloot ik in Nederland les te gaan geven. Ik kwam terecht bij borstelbaan SnowValley in Duinrell, waar ik jarenlang met veel plezier gewerkt heb. Toen de tweede indoorsneeuwbaan in Nederland geopend werd, moest ik daar natuurlijk bij zijn! De SnowDome in Den Haag werd mijn nieuwe plek. Daar heb ik vervolgens drie jaar met veel plezier als snowboardleraar gewerkt.

Mike Pong -of eigenlijk Mike Moi-Thuk-Shung, onuitsprekelijk en daarom known as Pong- was onze trainer. Wij kregen wekelijks training van hem. Ook Frank Eerland leerde ik in de SnowDome kennen; al snel waren wij snowboardmaatjes voor het leven.

Frank en ik waren eigenlijk altijd aanwezig op de trainingen en altijd enorm gemotiveerd om beter te leren snowboarden. We hebben veel geleerd van Mike. Na een jaar SnowDome ontmoetten Frank en ik Maarten Huisman. Maarten gaf een bijscholing aan een aantal SnowDomeleraren in Val Thorens. Wat Maarten ons in een paar dagen leerde en de hoeveelheid plezier die wij met elkaar hadden, motiveerde Frank en mij om de Landesopleiding te gaan doen.

Beide heren -Maarten en Mike- zijn vrienden voor het leven geworden en ik ben ze dan ook erg dankbaar voor wat ze voor mij betekend hebben. Maarten had het altijd over ‘snowboard-vrij zijn.’ Dat betekend vrij zijn en vrij kunnen bewegen op je snowboard, en eigenlijk alles kunnen doen wat je wilt. Maarten, Mike; ik ben al een hele lange tijd snowboard-vrij en dat komt vooral door jullie! Bedankt!

Landes, dat gaat zomaar niet!

Frank en ik besloten om één à twee maanden naar Oostenrijk te gaan om veel te trainen, zodat wij klaar zouden zijn voor de Landesopleiding. Wij brachten Sjoerd Remmelink -eigenaar van Ripstar- op de hoogte van onze ideeën. Hij wilde vervolgens met ons om de tafel om te kijken wat wij voor elkaar konden betekenen. Nou, dat was een gesprek zeg! Even later konden wij twee maanden meelopen met alle Ripstarcamps die er waren. De eerste week begon meteen goed met een freeride / backcounty trip waar niet de minste snowboarders aan mee deden. Tedo Remmelink ( vijfvoudig wereldbeker kampioen snowboard slalom  ) en Maarten Huisman waren onder andere van de partij. Onze gids was Wolfgang Hackl, de man waar Frank en ik nog vele kilometers mee op pad zouden gaan. Van Wolfgang heb ik de afgelopen jaren onwijs veel geleerd over het gidsen in de bergen. Wolfgang heeft mij vooral enorm geïnspireerd om me meer in het off-pisteterrein te verdiepen en met sneeuw en lawinekunde bezig te gaan houden.
De daaropvolgende weken bestonden uit carve-, freeride- en nog meer backcountry camps :) Als "tegenprestatie" hebben wij twee of drie weken les gegeven. Kortom, 100% verwennerij en doordat wij zoveel met Sjoerd op pad gingen leerden we zoveel beter boarden zodat we 100% klaargestoomd waren voor de Landesopleiding. Aan het eind van deze twee maanden sloten we onze trip dan ook af met een Landesdiploma.

Al deze ervaringen hebben de stempel op mijn snowboardcarrière gedrukt en daar ben ik enorm dankbaar voor! Ik heb nog jaren met veel plezier voor Ripstar les gegeven en heb daardoor ook weer veel leuke mensen leren kennen. Na een mooie Ripstar periode stoomde Sjoerd mij nog klaar voor de Staatlichopleiding en werd ik toegelaten tot de 4de Staatliche snowboardlerarenopleiding van Oostenrijk.

Style vind ik belangrijk!

Style neem je mogelijk over als je veel met elkaar board. Dat kan positief zijn, maar uiteraard ook negatief. Eén van de mooiste complimenten die ik in mijn Landestijd kreeg was: "Ik dacht dat ik Sjoerd zag boarden, je kunt zien dat je veel met hem op pad bent geweest."
Inmiddels heb ik mijn eigen stijl gevonden, maar natuurlijk zit er vast nog ergens een dosis Remmelink, Pong en Huisman in.
Sjoerd zal altijd mijn grote voorbeeld zijn. Als ik hem zie boarden, hoop ik dat ik op die leeftijd ook nog zo sta te rocken!

Snowboardopleider

In 2008 kwam ik in aanraking met Snowsports Academy. Alan Luybe en Martin Dolezal gaven mij de mogelijkheid om snowboardopleider te worden, zodat ik mensen kon opleiden tot snowboardleraar(es).
Sindsdien ben ik een erg gelukkige snowboarder en geef ik het hele jaar door opleiding voor Snowsports Academy Nederland en Oostenrijk (WSSV). Daarnaast train ik leraren om naar een hoger niveau te komen, geef ik bijscholingen, camps en clinics.

Eindelijk gids

Begin 2012 heb ik bij de BSPA te Innsbruck, Oostenrijk, het Staatlich geprüfter Snowboard Führer (Gids) diploma gehaald. Dat betekend dat ik eindelijk serieus mag gidsen en mag gaan en staan waar ik met mensen heen wil.
Kortom, 2012 is het jaar om mijzelf aan de buitenwereld te presenteren en daarom heb ik de website Ride-On.at in het leven geroepen. Om te laten zien wie ik ben, wat ik doe, waar ik ben, met wie ik graag samen werk en wat ik mogelijk voor jou kan betekenen.

Toekomst

Ik hoop dat ik in de toekomst veel nieuwe mensen mag ontmoeten waar ik mee op pad kan gaan. Ik wil mensen graag inspireren en meer plezier laten beleven; ze beter leren snowboarden om daarna samen een bergtop te beklimmen en vervolgens uiteraard de mooiste afdalingen te maken!

Tot die tijd zeg ik; kijk rond op mijn website, stel je vragen, laat wat van je horen.. geniet van het leven en hopelijk zullen wij snel samen de sneeuw in gaan!

Ride On!

Daniel